رهنمود های کلی در باره برنامه ورزشی افراد دیابتی

ورزش از نوع هوازی ( ایروبیک ) باشد .

* حرکات ورزشی به آهستگی شروع شوند .

* هر جلسه ورزش شامل موارد زیر باشد  :

1) 10-5 دقیقه گرم کردن بدن با حرکات خمو راست شدن و نرمش 

2) 20 -30 دقیقه ورزشهای هوا رسان با میزان مشخص افزایش  ضربان قلب حد اکثر میزان ضربان قلبی در خانمها =سن-220  حداکثر ضربان قلب در آقایان = ( سن)  یک دوم - 205

3)  15 تا 20 دقیقه ورزشهای سبک و نرمش برای سرد کردن بدن

* هر هفته 3-5 بار حرکات ورزشی انجام شود .

مراقبتهای ویژه

افراد دیابتی باید:

-         کارت هویت بیماری خود را همراه داشته باشند .  تا در صورت بروز نشانه های غیر طبیعی

-         هنگام حرکات ورزشی ، دیگران از مشکل آنها مطلع شوند . 

-میزان قند خون را در طول ورزش و بعد از آن کنترل کنند .

- یک وعده کربوهیدرات سریع الاثر ( مانند آب نبات ) همراه داشته باشند .

- از عرق کردن بیش از حد و در نتجه از دست دادن مایعات بدن خودداری کنند .

- از جوراب و کفش مناسب استفاده نمایند .

- قبل ، حین ،و بدنبال انجام حرکات ورزشی ، با توجه به شدت و نوع فعالیات بدنی ،مواد قندی اضافه مصرف کنند .

- در صورت انجام ورزش های سنگین   مثل هوهنوردی و ورزشهای بیش از یک ساعت ، میزان انسولین تزریقی را به میزان 30%تا40% کاهش دهند .

مراقبتهای ویژه در صورت وجود عوارض مزمن دیابت

* افراد دیابتی که پاهایشان  دچار نوروپاتی ( اختلال اعصاب محیطی ) گردیده و دچار بی حسی در پاها شده اند ، باید از دویدن خودداری کنند . ورزش مناسب برای این افراد دوچرخه سواری یا شنا است .

* افرادی که به عارضه چشمی دیابت (رتینوپاتی ) مبتلا شده اند ، باید از ورزشهایی نظیرتکان دادن و بالا بردن سر و یا ورزشهایی که سر در وضعیت پایین تر از بدن قرار می گیرند ، بپرهیزند .این حرکات سبب افزایش فشار داخل جمجمعه می شود . و خطر خونریزی داخل چشم را افزایش می دهد.

* افرادی که فشار خون بالا دارند نیز باید از ورزشهای ذکر شده خودداری کنند . ورزشهای مناسب برای این افراد ورزشهایی است که با حرکات دست و پا همراه هستند

ورزشهای مناسب برای افراد دیابتی

همان طور که بیان گردید تمرینات هوارسان به فعالیتهایی گفته می شوند که با مصرف زیاد اکسیژن همرا باشند .تمرینهای هوارسان شامل دویدن در مسافتهای طولانی و با آهنگ آرام است . تغییرات مثبت بدنی که در پی ورزشهای هوارسان پدید می آید عبارتند از :
1- حجم خون افزایش پیدا می کند ، در نتیجه النتقال اکسیژن  به سلولهلی بیشتر و در نهایت استقامت در فعالیتعای طو لانی بیشتر می شود .

2- ظرفیت ششها افزایش می یابد .

بطور کلی ورزشهای هوارسان بیشترین اثر را برآمادگی قلبی -عروقی دارند . هر نوع فعالیت یا تمرینی را که انتخاب می کنید باید به آن علاقه داشته باشید تا بتوانید سالهل آن را انجام دهید . تحقیقات نشان داده اند که فعالیت هایی مانند اسکی استقامت ، شنا ، دویدن آرام ،دوچرخه سواری و پیاده روی بهترین شرایط هوارسان را ایجاد می کنند .