کربوهیدرات و بهداشت دندان در ورزشکاران

کربوهیدرات غالبا بعنوان عامل کرم خوردگی دندان شناخته شده است. پیش از اینکه دندانها در دهان نمایان شوند، یعنی هنگامی که در حال تشکیل شدن هستند و از طریق جریان خون تغذیه می شوند، کربوهیدرات به طور مستقیم اثر چندانی در کیفیت انها ندارد.  ولی در رژیم غذایی اگر به جای غذاهای محافظی که برای فرم گرفتن دندانها دارای کلسیم، ویتامین  و  و فلوئور هستند ، از کربوهیدرات استفاده شوند ؛ به طور غیر مستقیم اثر معکوسی بر سلامت آنها خواهد داشت . در مرحله ای که دندانها نیش زده و در دهان ظاهر می شوند ولی ارتباط سیستمیک کمی دارند ؛ کربوهیدراتها بخصوص سوکروز از این نظز بسیار مهم هستند .

ثابت شده که فساد دندانها به علت وجود میکروارگانیسم ها و غذای آنها (کربوهیدراتها)است . البته کربوهیدراتهای پیچیده یا کربوهیدراتهای محلول که به سطح دندان نمی چسبند ، زیان کمتری دارند . ولی غذاهاهای غنی از ساکارز مانن تافی و کارامل که به سطح دندان می چسبند ، غذای باکتریهایی را فراهم می نمایند که در حفره های سطح دندان اجتماع کرده اند . پس از آن باکتریها دکستران را تولید می کنند ، دکستران توسط باکتریهای دیگر تبدیل به اسیدی می شوند که مینای دندان را ذوب می کند ، در نتیجه استعداد ابتلا به پوسیدگی دندان زیاد می شود .

در سلامت دندان ، به همان اندازه که مقدار کربوهیدرات موثر است ، نوع آن نیز اهمیت دارد . اگر بعد از مصرف کربوهیدرات از مواد و یا غذاهای پاک کننده ای استفاده شود که کربوهیدراتها را از سطح دندان پاک می کنند (مانند سیب) ، کربوهیدرات مصرفی زیان کمتری خواهد داشت .