شیرینیجات (قند یا گلوسیدها) - ۱

شادروان دکتر صانعی

 گلوسیدها یا قندها برای بدن آنچنان لازمند که اگر به بدن نرسند اولین آسیب آن متوجه سلولهای مغزی می شود. در ساختمان گلوسیدها، ئیدروژن، اکسیژن و کربن بکار رفته است.

مواد هیدروکربنه یا قندها از راههای مختلفی که به نظر نمی آید، روزانه وارد بدن می شوند. بعضیها می گویند من شیرینی یا مواد قندی نمی خورم حال اینکه ممکن است یک فنجان قند در روز به بدن آنها برسد. که این قندها از طریق میوه ها، شیرینیها، نوشابه ها، دسرها و غذاهای نشاسته ای وارد بدن می شوند. نشاسته خود منبع غنی و کامل قند است که از برنج، نان، ماکارونی، موز، سیب زمینی، ذرت، نخود، لوبیا و ... وارد بدن می شود.

حال اگر لازم شود از قندهای وارده به بدن بکاهیم باید از تمام مواد غذایی کم کنیم حتی از پرتقال که دارای اسید سیتریک است و آب سیب که دارای اسید مالیک است و دوغ که دارای اسید لاکتیک است. همه اینها پس از ورود در بدن به گلیکوژن تبدیل می شوند، و به صورت گلوکز وارد خون می گردند.

در رژیم غذایی تنها با گلوکز، آزمایش نشان داده است که کلسترول کم می شود. اما قند معمولی کلسترول را بالا می برد لذا لازم است که از قندهای تصفیه شده استفاده شود. زیرا قند تصفیه شده بصورت ذخیره در بدن باقی می ماند. که نه به کار بدن می خورد و نه به درد تندرستی.

اگر تغذیه ای ناقص، فاقد گلوسید باشد چربیها بخوبی نمی سوزند، زیرا اکسیژن کمتری دارند موادی که از سوختن ناقص چربیها بدست می آید شامل استن و اسید بتا اکسی بوتریک است که از راه ادرار خارج می شود. این سوختن ناقص باعث ایجاد رنج و درد و بیماریست.

آردهای بیجان و نانهای مرده ـ (قلم اینجا رسید و سبز بشکست)

آسیابهای جدید برقی چنان با حرارت و شدتی پوست ویتامین دار و مواد اصلی غذایی گندم، برنج و جو را جدا می کنند که می توان گفت: قبل از نان شدن مرده اند. این آردها به علت نداشتن مواد اصلی و طبیعی که باید در آرد وجود داشته باشد، تان نان طبیعی بدهد از پیکرشان جدا کرده اند. لذا بوی نان طبیعی که هیچ نه طعمی داند نه خاصیتی، در حقیقت شکم پرکننده و عاری از انرژی طبیعی. این نانها روز دوم همه آنها خشکیده و سفت شده و با کناره های نپخته و خمیر باید کنار ریخته شوند. این نانها را نه دندانها بلکه سنگ هم نمی تواند بشکند. نان طبیعی که گندمش در آسیابهای سنگی قدیم که اکنون هم در بعضی جاهای کشور وجود دارد چون دارای سبوس و مواد غذایی اولیه می باشند، نانی است که می تواند انرژی ایجاد کند و سلامتی را تضمین نماید.

اما آسیابهای برقی کنونی به جای سلامتی، بیماری را به ارمغان می آورند نانهای طبیعی که در دهات با تنور با آسیابهای سنگی تهیه می شود. دارای گروه ویتامینهای لازم برای زندگی و مخمرها و آنزیمهای طبیعی است . لذا پس از مدتی می توان از آنها استفاده کرد. زیار این نانها دارای سبوب و گلوتن و نطفه بوده و خوراک سالمی برای سلولهای بدن در خود دارند.

(هر دانه گندم از 48% پوست 14% جنین و 5/1% جرم یا نطفه تشکیل شده است). در نان طبیعی سبوس و گلوتن دار مواد زیر یافت می شود:

پروتئین، مواد چرب، سلولز، کلسیم ، فسفر، آهن، سدیم، پتاسیم، نیاسین ویتامین B₂ یا ریبوفلاوین، ویتامین B₁ و انرژی وجود دارد.

نان سبوس گرفته که از آسیابهای برقی تهیه می شود. بدون املاح و ویتامین و بدون گلوتن بوده، هم یبوست می آورد و هم خاصیت غذایی چندانی ندارد. این نان ضررهای زیادی به اقتصاد کشور و به همه اجتماع خورنده آن می رساند. این یکی از ارمغانهای تمدن روز است که ماشین را بهتر از بهای انسانها می داند.

این نان فطیر و نارس و بدون همه مواد غذایی لازم که فقط دارای نشاسته است. خیلی زود به چربی تبدیل شده و مخاطرات زیادی چربیها را به وجود می آورد. نانهای طبیعی که گلوتن دارند در موقع خمیر شدن و آماده گشتن برای پخت تجزیه می شوند و در مراحل اولیه تجزیه بصورت یک مخمر عمل می نمایند. در نتیجه این عمل شیمیایی، نشاسته موجود در آرد به قند و دکسترین تبدیل می شود و اسید کربنیک تولید می نماید. این عمل شیمیایی لازمه نان طبیعی و حقیقی و نان مطبوع و مقوی است.

در قدیم و حال در بیشتر دهات که علاقمند به سلامتی خود هستند نان طبیعی تولید می کنند. و برای بدست آوردن نان طبیعی به خمیر، خمیر مایه می زنند. همین عمل خمیر مایه است که باعث اعمال شیمیایی بالا می شود.

این عمل خمیر مایه نان را می رساند و به اصطلاح نانوایی خمیر (باید ور آید) از اینجا گلوتن تجزیه شده و رل مخمر به خود می گیرد. این مایه که به خمیر می زنند تا برسد را خمیر ترش می گویند (خمیر ترش قطعه از خمیر رسیده است که خشک شده، در موقع لزوم مقداری از آن را کنده حل می کنند و به خمیر اضافه می نمایند).