نیشکر و بدن انسان

به فارسی «نیشکر»و درکتب طب سنتی بانامهای «قصب السکر»و«نیشکر»آمده است.به فرانسویCanne  A  sucre وبه انگلیسیSuger cane  گفته می شود.گیاهی است از خانواده غلاتGramineae نام علمی آنSaccharum officinarum L.  می باشد.

مشخصات

نیشکر گیاهی است چند ساله که از آسیا برخاسته است.ساقه هوایی آن که به لندی 5-2 متر می رسد، به شکل نی استوانه ای دارای گره های متعدد و مملو از مایع شیرینی  است که به طور متوسط دارای 15-13 درصد قند ساکارز می باشد.رنگ نی ساقه های ان برحسب ارقام مختلفه متفاوت  و بین آنها رنگ زرد بیشتر و رنگهای قرمز و سایر  رنگها نیز دیده می شود.برگهای آن باریک دراز مانند روبان و دارای دندانه های بسیار ریز در کنار ه های آن ، طول برگها تا 22 متر نیز می رسد.نیشکر در سن 15-12 ماهه به گل می نشیند .گلهای انمعمولا اغلب  عقیم ودر مواقعی که به دانه مینشیند  دانه ها یا تخمهای ان بسیار  ریز که معمولا قوه نامیه نمی باشد،به  همین علت تکثیر نی شکر  در زارعتهای بزرگ معمولا از طریق کاشت قلمه  آن است  که  به سهولت انجام گیرد.قلمه ها با فاصله 50 سانتی متر از یکدیگر روی خطوط نیشکر برای تکثر  فقط در مراکز تحقیقات برای یافتن ارقام جدید معمول می باشد.

معمولا 3 ماه پس از گل کردن ،نی ها می رسد.پس از قطع نی ها که از سطح زمین  انجام  می شود،برگها  و قسمت انتهایی انها قطع و فورا به کارخانه برای شکر گیری  حمل می شود .نیشکر در اغلب مناطق حاره و گرمسیر کاشته می شود.درایران نیز در خوزستان می کارند.

ترکیبات شیمایی

از نظر ترکیبات شیمیایی در نیشکر در حدود 15-13 درصد ساکارز وجود دارد و به علاوه دارای کلسیم اکسالات است.

خواص و کاربرد

در چین شیره ساقه  نیشکر خنک کننده ، مقوی معده،نرم کننده سینه می باشد.و اغلب برای التیام زخمها و جراحتها ،جوش و کورک روی موضع می مالند.برای موراد فوق از شکر تصفیه شده نیز استفاده می شود.

پس از اینکه شیره شیرین ساقه نیشکر گرفته شد ،نی ها یباقی مانده را سوزانده و خاکستر آن را با روغن مخلوط نموده و برای التیام زخم سر کودکان به صورت مرهم می مالندو برای  رفع خارش نیز مفید است.

در هندوچین از جوشانده  ساقه نیشکر برای معالجه  آبله وناراحتی کمر ،کلیه و برای قطع قی و استفراغ استفاده می شود.در شبه جزیره مالایا در برخی مناطق له شده ساقه نیشکر را روی زخم می اندازند،برای قطع خونریزی و التیام زخم مفید است و در اندونزی له شده قسمتی از پوست ساقه مخلوط  با شیره ان را برای معالجه بواسیر به کار می برند.

در فیلیپین شیره نیم گرم که از ساقه نیشکر گرم شده گرفته شده باشد را برای معالجه ناراحتی های زکام میخورند.

قند  نیشکر انرژی زا و مدر است و به عنوان نگهدارنده و محافظ که اصطلاحا Preservativeگفته میشود ،آن را با اغلب داروها مخلوط می نمایند..

نیشکر طبق نظر  حکمای طب سنتی ایرانی کمی گرم و تر  است و از نظر  خواص معتقدند که خون را لطیف  میکند و برای قطع خونریزی موثر است. خشونت سینهو ریه و سرفه را رفع می نماید خصوصا اگر زیر آتش گذاشته شده و گرم شده باشد.مدر است و مثانه را پاک  میکند و ملین طبع  و محرک  نیروی جنسی است.خوردن آب نیشکر  التهاب معده را فرومی نشاند و قی کردن رابند می آورد.اسراف در خوردن نیشکر بخصوص بعد از غذا نفاخ است و گاز تولید می کند و مضر ریه اشخاص سالمند  و بلغمی امزاج است.برای رفع این مضار آن  ،باید آن ار پخته و خورد و سپ از آن نیز انیسون میل نمود.

شکر تصفیه شده حاصله از نیشکر را ازنظر  طبیعت گرمو خشک و نبات را گرم وتر می دانند و از نظر خواص در اغلب موراد شبیه شیره نیشکر برای رفع خشونت حلق ،سینه و ریه و دفع نفخ گاز روده ها و فقویت کبد و نیروی جنسی و تولید خون صالح  مفید می دانند و اگر با کره تازه مخلوط شود  ،برای پاک کردن و التیام زخم و رفع خارش مفید است و  در موارد جرب و خارش و ناراحتی های پوست اثر نافع دارد.گرد شکر را برای بند آوردن خونریزی در اعضای قطع شده و مجروح و از بین بردن گوشت زاید و فاسد زخم و رویانیدن گوشت نو و صالح  بسیار مفید می دانند. نیشکر برای اشخاص مسلول و دارای اسهال مضر است و در مورد دل پیچه و اشخاص صفراوی مزاج نباید مصرف شود ،زیرا ایجاد خون صفراوی می کند خصوصا اگر در مورد گرسنگی مفرط خورده شود.و اگر با روغن و ترشی خورده شود ایجاد بلغم می کند.در صورت بروز عوارض ناخوب شکر باید از بادام و شیر تازه و آب انار و به و تباشیر  و کاهو استفاده نمود.

بدیهی است برای بیماران مبتلا به بیماری قند نیز خوردن  شکر در حد بیش از حد مقدار مجاز از طرف پزشک ممنوع می باشد و خواص فوق در مواردی  است که خوردن نیشکر و شکر از جهات مختلف برای شخص منع کننده نشده باشد.

در جریان استخراج قند از  نیشکر ماده ای به نام ملاس گرفته می شود.