بالا بودن سهم هزینه مسکن و مواد خوراکی، کاهش سهم هزینه های ورزشی

بالا بودن سهم هزینه هایی همچون مسکن و خوراکی ها در سبد هزینه های خانوار، پایین بودن میزان متوسط درآمد سالانه خانوار نسبت به هزینه ها، بالا بودن میزان تورم در کشور و عدم مشارکت درصد قابل توجه مردم در فعالیتهای ورزشی نسبت به سایر کشورهای پیشرفته، از جمله دلایل پایین بودن سهم هزینه های ورزشی از کل هزینه های خانوار است.
به گزارش ایسنا، فریبا عسگریان و افشار جعفری وضعیت اقتصادی هزینه های ورزشی خانوار ایرانی را مورد بررسی قرار دادند. دراین تحقیق آمده است: ورزش و تفریحات سالم در کشورهای توسعه یافته به عنوان یک صنعت مهم وعاملی اثرگذار در رشد اقتصاد ملی بسیار مورد توجه است و یکی از بزرگترین ودرآمدزاترین صنایع در قرن بیست و یک، به شمار می رود.
امروزه به دلایل مختلفی همچون افزایش اوقات فراغت، گرایش شدید به تندرستی، رایج شدن شرکت در فعالیتهای ورزشی، افزایش درآمد خانوار، شیوع ورزش حرفه ای، افزایش آگاهی مردم از بهداشت و سلامتی و کوتاه شدن زمان کار در بیشتر کشورهای توسعه یافته، ورزش اهمیت بیشتری پیدا کرده است.
مشارکت بیش از 60  درصد مردم در فعالیتهای ورزشی و اختصاص یافتن بیش از 90  درصد GDP ورزش به هزینه های ورزشی در برخی از کشورهای پیشرفته، موجب رشد چشمگیر این صنعت شده است; تا جایی که سرانه هزینه ورزشی برخی از کشورهای پیشرفته بیش از 100  تا 300  دلار است.
از آنجا که میزان هزینه های ورزشی خانوار با میزان رواج ورزش در هر کشوری متناسب است و هر شرکت کننده یک خریدار محسوب می شود، بنابراین میزان هزینه های ورزشی خانوار به طور مستقیم به مشارکت مردم در ورزش ارتباط دارد.
افزایش درآمد، کاهش بیکاری و ارتقا» سهم تجارت، از جمله مهمترین سیاست های اقتصادی هر کشور، به شمار می آیند. این امر یکی از اهداف برنامه توسعه ای ایران نیز محسوب می شود که نشان دهنده اهمیت شناخت ظرفیتهای موجود در بخش های مختلف اقتصادی از جمله صنعت ورزش است.
درآمد اقتصادی هر کشور به صورت مستقیم به میزان تولید و تقاضا وابسته است. در نتیجه، بررسی و شناخت اثرات هر یک از اجزای تقاضای نهایی (مصرف خانوارها، دولت، سرمایه گذاری و صادرات) بخش های مختلف اقتصادی کشور در نشان دادن نقش و اهمیت آن بخش در اقتصاد کل کشور بسیار راهگشاست.
نتایج این تحقیق نشان دهنده سهم ناچیز هزینه های ورزشی از کل هزینه های خانوار ایرانی است که به طور معناداری کمتر از کشورهای پیشرفته است.
سهم ناچیز مشارکت ورزشی افراد بالای 6  سال ایران (7  درصد) را می توان به عنوان عامل اصلی کاهش هزینه های ورزشی خانواده های ایرانی به شمار آورد. زیرا هزینه های ورزشی خانوار و میزان مشارکت ورزشی تا حد زیادی به هم وابسته هستند. در تایید این مطلب می توان به مقایسه هزینه های ورزشی نسبت به کل هزینه های خانوار اسکاتلندی (75  درصد)، انگلیسی (2  درصد)، کانادایی (46  درصد)، نروژی (24 ) و ایرانی (17  درصد) و سهم مشارکت ورزشی آنها اشاره داشت.
بر اساس مطالعات انجام شده درکشورهایی که دارایی میانگین درآمد بالاتی هستند، به علت رفاه بیشتر، گرایش مردم به ورزش و تفریحات سالم نیز بیشتر و در نتیجه هزینه های ورزشی خانوار هم بیشتر است. به طور مثال، سرانه هزینه های ورزشی هر خانوار کانادایی با 78  درصد جمعیت فعال حدود 528  دلار ، حدود 100  برابر سرانه ورزشی خانوار ایرانی است. 

منبع