سیاه شدن، ناشی از واکنش شیمیایی میان مواد غذایی و درب قوطی کنسرو است که در این حالت خطری برای مصرف کننده ندارد. البته احتمال خروج عطر و طعم آن وجود دارد.
یادآوری می شود این حالت بیشتر در مورد مواد غذایی اسیدی اتفاق می افتد.
این حالت ناشی از رشد باکتری های فروفیلیک (آهن دوست) است که به علت حضور آهن در دمای 100 درجه فارنهایت (38 درجه سانتی گراد) بهترین رشد را دارند.
این آهن می تواند ناشی از آب مصرفی جهت فرآیند کنسرو باشد و یا آهن موجود در قوطی کنسرو باشد.
لذا توصیه می شود از مصرف چنین کنسروهایی به دلیل وجود واکنش میکروبی خودداری کرد.
اگر حرارت مورد نظر به اندازه کافی به کنسرو گوجه فرنگی داده نشود، سیستم آنزیمی غیرفعال نمی شود. در این حالت دانه ها می توانند جوانه بزنند.
لذا جوانه زدن، نشان دهنده کافی نبودن فرآیند حرارت دهی در تولید کنسرو گوجه فرنگی است.
این ها، کریستال های فسفات آمونیوم منیزیم هستند که در کنسروهای تن ماهی ساخته می شوند. این کریستال ها سبب کاهش کیفیت محصول می گردند. البته مصرف این گونه کنسروها اشکالی ندارد.
زیرا در هنگام تولید کنسرو ماهی ممکن است حرارت مورد نظر به تمام قسمت های ماده غذایی داخل کنسرو نرسد که این عمل سبب باقی ماندن باکتری ها در کنسرو می گردد.
یکی از این باکتری ها، "کلستریدیوم بوتولینوم" است که مسمومیت ناشی از آن "بوتولیسم" نام دارد. این باکتری در صورت حضور در کنسرو، سمی تولید می نماید که کشنده است.
لذا برای جلوگیری از خطر مسمومیت، باید حتما کنسرو ماهی را قبل از مصرف به مدت 20 تا 30 دقیقه جوشاند.
باید میوه ها را از زمان بریدن تا قرار دادن در قوطی یا شیشه کنسرو، در محلول نمک، سرکه و یا اسید آسکوربیک شناور نمود. این عمل باعث جلوگیری از قهوه ای شدن میوه بریده شده می گردد.
همچنین پُر کردن کمپوت به صورت گرم سبب خارج شدن بیشتر هوا از بافت های میوه شده و احتمال واکنش قهوه ای شدن را کاهش می دهد.