با ورود به قرن بیست و یک، از بزرگترین کارهایی که در مورد آمادگی جسمانی انجام شده، بیان پیشینه آن از ابتدای پیدایش انسان بوده است. در طول ماقبل تاریخ، نیاز انسانها به آمادگی جسمانی در محدوده تلاش برای زنده ماندن از طریق شکار و جستجوی غذا بوده است. امروزه با وجود آنکه بعنوان نیاز ابتدایی بکار گرفته نمیشود اما بوضوح در خدمت سلامتی و تندرستی بکار گرفته شده است.این تاریخچه به رویدادهای تاریخی و افراد برجستهای که در پیدایش آمادگی جسمانی در زمان انسان اولیه تا اساس نهضت آمادگی جسمانی نقش داشتهاند، میپردازد.
سبک زندگی انسان اولیه، جستجوی مداوم برای غذا و شکار کردن را برای زنده ماندن میطلبد، معمولاً قبایل به سفرهای یکی دو روزه برای یافتن آب و غذا میرفتند، فعالیت بدنی منظم جدای از آنکه برای شکار و جستجو لازم بنظر میرسید، از ارکان اساسی زندگی بوده است. در پی موفقیتهای حاصل از شکار و جستجوی غذا، جشنهایی برپا میشد که در آن مسافتهایی به طول شش الی بیست مایل را به سمت قبایل همسایه جهت ملاقات دوستان و خانواده راهپیمائی میکردند که معمولا این شادمانی های سنتی و پایکوبیها چندین ساعت طول میکشید. این جشنها و روش زندگی عصر حجر نیاز به داشتن سطح بالایی از آمادگی جسمانی و فعالیتهای بدنی داشت که خود معرف نوع زندگی آدمی بود.
چین: در چین مدرسان فلسفی کنفسیوس، شرکت کردن منظم در فعالیت جسمانی را تبلیغ مینمودند. آنچه مسلم است ایناست که عدم فعالیت جسمانی با بیماریهایی قلبی و دیابت که قابل پیشگیری با تمرینات منظم آمادگی جسمانی است، همراه است.پس در نتیجه ورزش کونگ فو برای حفظ جسم در شرایطی مناسب بوجودآمد. برنامه تمرینی کونگ فو شامل حرکات و ریتمهای مختلف میشد که تقلیدی از پوزشینهای پا و شیوهها جنگی جانوران بوده است. همچنین در ژیمناستیک کنگفو، از روشهای دیگر فعالیت جسمانی و بطور کلی از ورزشهای چین باستان چون تیراندازی،بدمینتون، رقص، شمشیربازی و کشتی گیری استفاده میشد. هندوستان: در هندوستان، آمادگی جسمانی فردی از نظر عقاید مذهبی بودایی- هندویی موکد بر روحانیت شکلی ناامیدکننده داشت و تمایل به عدم توجه به توسعه جسمانی وجود داشت. در نتیجه اهمیت آمادگی جسمانی در بین عموم مردم نسبتاً کم بود. هر چند برنامهای تمرینی شبیه ورزش کنگفوی چینیها توسعه یافت اما این در حالی بود که با عقاید مذهبی آنان سازگاری داشته و تحت عنوان یوگا شناخته شد. گر چه مبدا این رشته هنوز مشخص نیست اما قدمت آن حداقل به پنج هزار سال میرسد. یوگا در لغت به معنی یگانگی وحدت (اتحاد) است و به یکی از سیستمهای کلاسیک فلسفی هندو مربوط میشود که سعی بر توسعه جنبههای جسمانی، ذهنی و روحی بطور فردی و همگانی داشته. یوگا بطور اساسی توسط کشیشان هندو که شیوه زندگی سادهای داشتند و صاحبان نظم و اندیشه بودند توسعه یافت. با توجه به حالات حرکتی و الگوهای حرکتی حیوانات کاهنان بودایی امیدوار بودند تعادل طبیعتی حیوانی را که موجود است را در این حرکات خلق کنند. این نوع یوگا که به "هاتایوگا" ( Hatha Yoga )معروف است در غرب بیشتر شاخته شده و شامل تمرینات جسمانی و الگوهای تنفسی است. در کنار این طبیعت، فیلسوفان باستانی هند فواید سلامتی یوگا را شامل حرکات ارگانیکی ب ا تندرستی کامل شناختند همچنین در ایالات متحده مدرن امروز نیز منافع آن شناخته شده که بطور تخمین دوازه میلیون نفر بطور منظم در این رشته شرکت دارند. تمدن ایران آخرین رهبران سیاسی و نظامی در تمدنهای آشور، بابل، مصر، فلسطین، ایران و سوریه به اهمیت آمادگی جسمانی در عملکردهای نیروهای نظامی پی بردند و آنرا در سراسر جامعه توسعه دادند. شاید بهترین نمونه که آمادگی جسمانی را در اهداف نظامی و سیاسی به کار برده، امپراطوری ایران باشد. رهبران ایرانی بطور جدی فعالیتهای جسمانی را تحت برنامههای سخت از مردم خود میخواستند. افراد در شش سالگی آماده میشدند تا وارد ارتش امپراطوری شوند و ورزشهای امپراطوری از قبیل شکار، رژه رفتن، سوارکاری و پرتاب نیزه را انجام دهند. تمرینات جسمانی توسعه قدرت جنبه ارتقای سلامتی نداشته بلکه بیشتر به منظور قدرتمند ساختن سربازان برای توسعه امپراطوری بکار میرفته است. امپراطوری ایران در اوج کشورگشایی با توجه به سیاست خود و تاکید بر ارتقای آمادگی جسمانی عاقبت سراسر خاور نزدیک را در برگرفت. تاکید بر سطوح آمادگی جسمانی در سراسر تمدن ایران با گرفتاری رهبران نظامی و سیاسی به فساد، کاهش یافت و همزمان با این بیتوجهی سقوط امپراطوری رخ داد.
تربیت بدنی بعد از پایان جنگهای داخلی 1865، ژیمناستیک سوئدی و آلمانی از محبوبیت رو به رشدی برخوردار شد گر چه محبوبترین ژیمناستیک در این دوره را «دیوگلیشن بوئیس» با عنوان ژیمناستیک جدید معرفی کرد. ادوارد هیچکاک و «دیوگلیشن بوئیس» افرادی بودند که نقش مهمی را در پیشرفت آمادگی جسمانی داشتند. . ادوارد هیچکاک پی برد که روشی از برنامه آمادگی جسمانی (تلفیقی از ژیمناستیک و ورزش سبک) میتواند سلامتی را ارتقا دهد. همچنین وی مفهوم کاربردی اندازهگیریهای مربوط به ابعاد بدنی را بیان کرد تا پیشرفت آمادگی جسمانی را در فرد اندازه بگیرد. «سارجنت» یافتههای علمی خود را در زمینه آموزش آمادگی جسمانی به آن افزود و شیوههای آموزش آن را سازماندهی کرد. «اندرسون» طول عمر کاری خود را صرف آموزش تربیت بدنی کرد که نقش بزرگی در توسعه سازماندهی حرفهای آن داشت. در طول دوره بعد از جنگ داخلی تفکر مهمی بوده که هنوز هم موجود است. بسیاری از مربیان تربیت بدنی به سختی بر این باورند که تلفیق برنامههای تمرینی موجب بهبود سلامتی مربوط به آمادگی جسمانی خواهد شد. هر چند ورزشها نیز در این دوره در ایالات متحده محبوبیت داشته در نتیجه برنامههای تربیت بدنی بطور عمده بر روی ورزش و بازیهای متمرکز شد بحث بین برنامههای تربیت بدنی سلامتی مربوط به آمادگی جسمانی و مهارت مربوط به آمادگی جسمانی تا امروز ادامه داشته است.
جنگ جهانی اول درآگوست 1914 جنگ جهانی در اروپا آغاز گردید و در ایالات متحده در حال جنگ صدها هزار نفر به خدمت نظام درآمدند و تحت تعلیم قرار گرفتند. بعد از جنگ و پیروزی آمارهای بدست آمده از ارتش در مورد سطوح آمادگی جسمانی دولت را با نگرانی مواجه ساخت، که حاکی از آن بودکه از هر سه نفر یک نفر قادر به جنگیدن نبودند و بسیاری از آنان قبل از آنکه تمرینات نظامی دیده باشند به خدمت نظام گرفته شده بودند. دولت قانونی را مبتن بر ارتقای برنامههای تربیت بدنی در مدارس عمومی وضع نمود این جریان طولی نکشیدو ایالات متحده در دهه 1920 دچار رکود اقتصادی شد. مبارزات قرن بیستم و رکورد اقتصادی افزایش علاقه به آمادگی جسمانی در یک دهه بوجود آمد. بعد از جنگ جامعه به لذت بردن از زندگی، آسودگی و کاهش تمرین رو آورد. از دلایل مبارزات قرن بیستم این بودکه مردم بیش از هر وقت دیگری پی به سبک زندگی غلط خود برده بودند. در اکتبر 1929 بورس سهام سقوط کرد و جامعه دچار سقوط اقتصادی شد. شکست اقتصادی تا ورود ایالات متحده به جنگ جهانی دوم در 1941 ادامه داشت. همانند دیگر رویدادهای زندگی سطح آمادگی جسمانی نیز در این دوره تنزل کرد. قوانین وضع شده برنامههای تربیت بدنی که در جنگ جهانی اول وضع شده بود دیری نپایید. اختصاص بودجه به این گونه برنامهها محدود شد و در نهایت بدلیل ضعف اقتصادی در جایی دیگری صرف کردند. علیرغم آنکه آمادگی جسمانی بدلیل رکود عظیم متحمل پس رفت شده بود جک لالن زندگی خود را وقف آموزش آمادگی جسمانی کرد وی در سراسر زندگیاش از ارزش ترک عادات غلط زندگی صحبت کرد. در دهه 1950 برنامههای تلویزیونی ایروبیک در تلویزیون توسط " جک لالن " شروع شد که او از " ریچارد دسیمون"و "جین فوندا "، 25 سال زودتر نمایش این برنامهها را شروع کرده بود. او برنامههای آمادگی جسمانی شامل ایروبیک و ایروبیک در آب و تمرینات مقاومتی را وسعت داد. همچنین وی تجهیزات ورزشی چون دستگاه سیمکش، سیستم ایمن برای اسکات به نام دستگاه اسمیت و اولین دستگاه بازکننده پا را معرف ی نمود. گر چه اغلب به عنوان موسس "بازی های خیمهشب بازی" شناخته شده ولی از نظر تاریخ او مخترع واقعی "بلک جک" افسر تاکتیکی وست پوست جنگ جهانی است. با این وجود او جنبش آمادگی جسمانی مدرن را سه دهه پیش برد و برنامههای تمرینی او رفته رفته با یافتههای جدید تصحیح شد.
درسی از تاریخ تعاریف تاریخ آمادگی جسمانی مربوط به قرن 21 جذاب بودند. یک جامعه زمانی از نظر سیاسی و نظامی قوی است که توانایی پیشرفت انسانها در زمینه آمادگی جسمانی را داشت به باشد، در بسیاری مثالها نشان داده شد که چگونه رهبران میتوانند بر روی سلامتی و آمادگی جسمانی اثرگذار باشند. مفهوم ذهنی- بدنی پیشرفت دقیقی داشته است. بعضی مواقع در بعضی فرهنگ ها مثل یونان همچون دیگر جای روحانیت با این ایده که فکر سالم در بدن سالم است به توسعه فعالیت فیزیکی میپرداختند. مورد جالب دیگر در تاریخ مفهوم ورزش برای بدن و موسیقی برای روح است. برنامههای آمادگی جسمانی امروز با این مفهوم در ارتباط تنگاتند و موزیک جز جدایی ناپذیرتمرین است. روشن است در جوامعی که سطح آمادگی جسمانی کاهش یافته بود خود به سلامتی و موفقیت و سرگرمی علاقمند شده بودند.