آلزایمر و لزوم آشنایی کودکان با این بیماری

عضو هیئت مدیره انجمن آلزایمر ایران  می گوید: بچه ها با پدر بزرگ ها و مادربزرگ ها ارتباط بیشتری دارند. از این رو زودتر از سایرین، می توانند تغییرات خلق و خوی آنها را متوجه شوند، تغییرات خلق و خویی مادربزرگ و یا پدر بزرگ ممکن است باعث نگرانی کودکان شود، در حالی که اگر اطلاعاتی در مورد آلزایمر به کودکان داده شود زودتر با این مشکل کنار می آیند.
بیماران مبتلا به آلزایمر خاطرات گذشته های دور را فراموش نمی کنند ممکن است در مواقعی با یادآوری همان خاطرات دور دست ، اطرافیان فکر کنند آنها دارند هذیان می گویند. اعظم حاج یوسفی در گفت و گو با  ایرنا، می افزاید: در صورت آشنایی با آلزایمر، با هر عملی که این بیماران انجام می دهند می توان عکس العمل مناسبی انجام داد. از آنجا که علایم این بیماری بتدریج ظاهر می شود، ممکن است مدت طولانی جلب توجه نکند و اشتباها تصور شود این رفتارها بخشی از روند پیری است. حاج یوسفی مراجعه به پزشک متخصص مغز و اعصاب با مشاهده علایم فراموشی را بسیار با اهمیت می داند. به گفته این کارشناس، کودکان معمولا ارتباط صمیمانه و عاطفی نزدیکی با پدر بزرگ ها و مادر بزرگها دارند و زمان بیشتری را با آنها می گذرانند و زودتر از بقیه متوجه تغییر حالات آنها می شود، بنابراین بهتر است اطلاعاتی در مورد این بیماری به آنها داده شود تا پیش زمینه هایی داشته باشند که ممکن است پدر بزرگ و یا مادربزرگ آنها نیز مبتلا به آلزایمر شود.
این آگاهی را می توان در قالب داستان های کودکانه برای کودکان تشریح کرد. وی که سردبیری فصلنامه خبری و پژوهشی فصلنامه انجمن آلزایمر با عنوان قاصدک را به عهده دارد، به برخی از فعالیتهای انجمن آلزایمر ایران در این زمینه اشاره می کند و می افزاید: تهیه جزوه و فصلنامه قاصدک از جمله تلاشهای این انجمن برای آشنایی کودکان با بیماری آلزایمر بزرگترها است. این انجمن علاوه بر این، کتاب هایی را به زبانی ساده و کودکانه به چاپ رسانده است که در آن به زبانی ساده به معرفی بیماری آلزایمر و در مواردی هم به کارها و فعالیت های یک بیمار مبتلا به آلزایمر می پردازد.
حاج یوسفی در این باره اظهار می دارد: برای آشنایی کودکان با آلزایمر می توان این بیماری را به زبانی ساده و با تعریف کردن تجارب عملی دیگران که در مواجهه با آلزایمر کسب کرده اند و گفتن همان ها به صورت قصه های کودکانه هم این بیماری را برای کودکان تشریح کرد و هم اینکه به کودکان آموزش داده شود که با یک فرد مبتلا به آلزایمر چگونه رفتار شود. وی، هدف از این آموزش ها را افزایش ارتباط بین نسل ها می داند تا به آنها این آگاهی داده شود که در مواقعی که پدر بزرگ و مادربزرگ دچار تغییرات خلق و خویی می شوند، کودکان علاوه براینکه زودتر از بقیه متوجه این تغییرات می شوند چه رفتاری داشته باشند بهتر است.
 نحوه ارتباط برقرار کردن با یک بیمار مبتلا به آلزایمر
حاج یوسفی در این زمینه می گوید بهتر است با بیمار رو در رو صحبت شود و هنگام صحبت به طور مستقیم به صورتش نگاه شود و حرکات به آرامی صورت گیرد چرا که حرکات ناگهانی باعث وحشت زدگی در بیمار می شود. عضو هیات مدیره انجمن آلزایمر ایران می گوید هنگام صحبت کردن، بهتر است جملات را یک به یک و شمرده بیان نمود، بعد زمان لازم به او داده شود تا جمله را درک کند سپس جمله بعدی گفته شود. همچنین باید توجه داشت برای دریافت پاسخ باید فرصت کافی به بیمار داده شود، زیرا جمع کردن حواس و افکار برای بیمار وقت گیر است. به گفته این کارشناس، در گوش کردن به آنچه سعی دارد بگوید باید دقت و حوصله به خرج داد، با لحن صدای خود می توان به بیمار فهماند که حمایتش می کنید و در صورتی که احساس می کنید بیمار وحشت زده و یا عصبانی است بهتر است وانمود شود که احساساتش را بخوبی درک می کنید. اگر به نظر می رسد بیمار مبتلا به آلزایمر دلواپس و تحت فشار است با او صحبت کنید. از موارد خوشایند آشنا یا شبیه به آنها برایش بگویید. با این کار بیمار احساس ایمنی و آسودگی بیشتری می کند.
 روند رو به رشد سالمندی در ایران و خطر آلزایمر
ایران دارای جمعیتی حدود هفتاد میلیون نفر است سالمندی در این کشور رو به افزایش است و سالمندان بیشتر در معرض ابتلا به آلزایمر قرار دارند. طبق آمارهای جهانی حدود پنج تا ده درصد از افراد بالای 65 سال به نوعی تحت تاثیر این بیماری قرار دارند.
 بیش از 300 هزار نفر در ایران مبتلا به آلزایمر هستند
در کل دنیا 24 میلیون و 300 هزار نفر مبتلا به آلزایمر هستند و در ایران نیز تخمین زده می شود بین 300 تا 400 هزار نفر مبتلا به این بیماری باشند. رییس انجمن آلزایمر ایران می گوید: براساس برآورد انجمن جهانی آلزایمر، آمار کل مبتلایان به این بیماری در 50 سال آینده، به صد میلیون نفر در کل دنیا می رسد. "معصومه صالحی" یادآور می شود: انجمن آلزایمر ایران به منظور کاهش عوامل بالقوه موثر در ایجاد بیماری آلزایمر ، اقدام به اجرای "طرح حساس " نموده است که هم اکنون در مناطق مختلف تهران اجرا می شود. وی در توضیح این طرح بیان می دارد: در این طرح با شرکت افراد سالمند بالای 50 سال ، برنامه های آموزشی مختلفی از جمله برگزاری کلاس زبان، ورزش، تورهای تفریحی، جشن های تولد و جمع های خاطره گویی به منظور پیشگیری از افسردگی و آلزایمر برگزار می شود. رییس انجمن آلزایمر ایران تاکید می کند: بطور کلی افراد باید به فعالیت های اجتماعی و گروهی توجه داشته باشند و با پرهیز از تنهایی و شرکت در کارهای اجتماعی همواه مغز خود را فعال نگه دارند.
 بیماری آلزایمر چیست؟
یک متخصص مغز و اعصاب در خصوص تعریف علمی بیماری آلزایمر می گوید: در نتیجه آسیب دیدگی سلول های مغزی، رفتارهای شخص و نوع زندگی وی عوض می شود، بیمار از لحاظ روحی، احساسات، رفتار و توانایی جسمی تغییراتی می کند که این تغییرات در افراد مختلف متفاوت است.
به گفته دکتر "مریم نوروزیان" ، آلزایمر بر توانایی هایی مثل درک کردن، فکر کردن، به یاد آوردن و گفت و گو کردن فرد تاثیر می گذارد و ممکن است فرد مبتلا از انجام ساده ترین کارها هم ناتوان شود. عضو کمیته علمی انجمن آلزایمر ایران ادامه می دهد: مهمترین علامت این بیماری اختلال در حافظه است به این صورت که فرد ممکن است آدرس منزل خود را در راه برگشت به منزل گم کند ، حتی به یاد آورن نام مردم هم برایش مشکل می شود و ممکن است توانایی درک زمان ، مکان و لغات را از دست بدهد. وی خاطر نشان می کند: در همین شرایط ممکن است هنوز دارای توانایی شنیدن باشد و متوجه احساسات و نوازش کردن هم بشود.
چه کسانی بیشتر به آلزایمر مبتلا می شوند؟
بیماری آلزایمر به جنسیت ، قومیت و یا چگونگی وضع اقتصادی محدود نمی شود، بزرگترین عاملی که خطر ابتلا به این بیماری را بالا می برد دوره سالمندی و بالا رفتن سن است. هر چند نمی توان گفت آلزایمر قسمتی از روند پیری است ولی امکان ابتلا در میان اشخاص بالای 65 سال بیشتر است.
در موارد نادری در سنین 40 و 50 سالگی نیز این بیماری مشاهده شده است.
 دستبند شناسایی و ثبت بیماران سرگردان مبتلا به آلزایمر
سرگردانی و عدم تشخیص مکان و زمان بطور مکرر در بیماران مبتلا به آلزایمر بروز می کند. در حالی که بیماران از رفتار خود آگاه نیستند این سرگردانی در هر ساعتی از روز یا شب می تواند رخ دهد و حتی باعث گم شدن بیمار در حیاط منزل خود شود. هنگامی که بیمار از گم شدن خود آگاه می گردد، به شدت دچار بی قراری می شود و این ترس و هراس بطور مداوم افزایش می یابد و همین موضوع پریشان حالی او را بیشتر می کند.
رییس انجمن آلزایمر ایران در این زمینه می گوید: با ثبت نام بیمار در بانک اطلاعات انجمن آلزایمر ایران، فرد ثبت نام شده، دستبندی به نام دستبند شناسایی می گیرد و کلمه فراموشکار و شماره ثبت یا کد بیمار بر روی دستبند حک می شود.
صالحی به خانواده هایی که بیمار مبتلا به آلزایمر دارند و نگران خروج از منزل و گم شدن وی هستند توصیه می کند: اطلاعات لازم و سابقه بیماری های او را از قبل به اطلاع انجمن آلزایمر ایران برسانند. این اطلاعات شامل نام، نشانی، اطلاعات مهم پزشکی در مورد بیمار (مثل سابقه بیماری، نام داروهای مصرفی) دفعات گم شدن و شماره تماس است. به گفته صالحی، اطلاعات مربوط به بیماران مبتلا به آلزایمر برای انجمن آلزایمر قابل دسترسی است و در صورت گم شدن بیمار با تماس با انجمن و بیان کد شناسایی، بیمار شناسایی و به خانواده تحویل داده می شود. پنجمین سمینار علمی آلزایمر با همت انجمن آلزایمر و دانشگاه علوم بهزیستی روز سوم بهمن ماه در دانشگاه علوم بهزیستی برگزار می شود.